Hoe de puinhoop op het aanrecht dan toch verandert in een Hollandse appeltaart, is toch eigenlijk best bijzonder. Gebakken voor het
dorpsfeest op 7 juni. Met wat lood in mijn schoenen ging ik daar heen. Gelukkig was ik met de auto, anders was lopen wel zwaar geweest...
Gewapend met een Nederlandse appeltaart en een bus slagroom naar het gemeentehuis.
Het weer was redelijk maar niet echt zomers, dus het feest was binnen. Hopend dat ik niet de enige buitenlander was i.v.m. met de taal. De 54 tellende gemeenschap blijkt dus de kleinste gemeente te zijn van heel Frankrijk. Zo werd mij dan verteld. Ik denk dat er zo ongeveer 45 mensen waren. Daaronder ook een Engels echtpaar. Zij woonden hier al 11 jaar en kenden de vorige bewoners van ons huis goed. Al met al was het gezellig en het eten was goed. Iedereen had wat klaar gemaakt. Ik had niet het gevoel dat ik als import niet welkom was. Ook werd ik door de Engelsen uitgenodigd voor een verjaardag feest op 16 juli. Dan is Pien er, dus dat is ook gezelliger. Na het leegmaken van de fles met de nationale drank van Frankrijk was het dan ook weer tijd om te gaan. Wellicht is volgend jaar mijn Frans beter zodat ik meer contact kan maken. Hoe dan ook, er is kennis gemaakt met de gemeenschap en dat is een goede stap. (Ik vond het een beetje gênant om foto's te maken van de mensen dus heb dat ook verder niet gedaan).
Reactie plaatsen
Reacties
Goed dat je nu die oven hebt — met het campingstel was dat niet gelukt. En zelfgemaakt smaakt het toch beter dan uit de supermarkt;)